Του Γιάννη Βουλγαράκη – μέλος Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ
Στις εκλογές της 7ης Ιουλίου ο ελληνικός λαός καλείται να αποφασίσει για την επόμενη μέρα της χώρας. Με γνώμονα τις ανάγκες του και το συλλογικό συμφέρον, θα έχει να επιλέξει ανάμεσα σε ένα προοδευτικό σχέδιο, μετρημένο και κοστολογημένο που θέτει τους άξονες για κοινωνική δικαιοσύνη, διασφαλίζει και θωρακίζει τους θεσμούς του κράτους, εμβαθύνει τη δημοκρατία, εστιάζει στην αναπτυξιακή προοπτική και την υγιή επιχειρηματικότητα και σε ένα συντηρητικό πρόγραμμα που θέλει να επαναφέρει τη σκληρή λιτότητα, και τους νόμους των ολιγοπωλίων, που κατά το πρόσφατο παρελθόν δοκιμάστηκε και απέτυχε καθώς εκτίναξε στα ύψη τους δείκτες ανεργίας, έκλεισε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ώθησε στο εξωτερικό χιλιάδες νέους και εν τέλει απορύθμισε ολόκληρη την κοινωνία.
Η εποχή των σκληρών μνημονίων με τις απανωτές οριζόντιες περικοπές των συντάξεων, τη περικοπή του κατώτατου μισθού και τη θέσπιση του υποκατώτατου, τη φτωχοποίηση χιλιάδων πολιτών που δεν είχαν δωρεάν πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική φροντίδα, τα ασφυκτικά κενά στην εκπαίδευση κ.α, αποτελούν μια κακή μνήμη για τους Έλληνες, που η πλειοψηφία τα βίωσε μέχρι το 2015 και που δεν μπορεί εύκολα να ξεχάσει.
Η Ν.Δ σήμερα επανέρχεται ζητώντας ψήφο για να κυβερνήσει με ένα πρόγραμμα που στο πυρήνα της έχει ό,τι πιο νεοφιλελεύθερο υπάρχει. Στο σημείο αυτό εντοπίζεται βέβαια και μια “κρυφή” ατζέντα, καθώς πρωτοκλασάτα στελέχη της στο προφορικό τους λόγο κάνουν λόγο για απολύσεις (εφόσον έρθουν στην εξουσία), για επιβολή 7ήμερης εργασίας, για ελαστικότητα στους ελέγχους από το Σώμα επιθεώρησης εργασίας.
Απεναντίας, ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε αυτά τα 4 χρόνια διακυβέρνησης του τόπου, κατάφερε και τη κοινωνία να κρατήσει όρθια και στις υποχρεώσεις της χώρας να ανταποκριθεί. Μέσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον, μπόρεσε να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες προκειμένου τα φτωχοποιημένα στρώματα να μπορέσουν να ορθοποδήσουν. Η κατοχύρωση της εθνικής σύνταξης, τα κοινωνικά μερίσματα, τα σχολικά γεύματα, η κατάργηση του υποκατώτατου μισθού, η μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα, η ρύθμιση των 120 δόσεων, είναι μόνο μερικές από τις πολιτικές που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να κάνει προκειμένου να υπάρξει κοινωνική συνοχή.
Αντίστοιχα, με όραμα για τη πραγματική παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, για τη στήριξη της μικρομεσαίας τάξης και των ελεύθερων επαγγελματιών, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε σε μια σειρά από δράσεις. Έχοντας ως πυξίδα τα αναπτυξιακά συνέδρια που διοργανώθηκαν σε όλη τη χώρα και τη διαβούλευση με τους παραγωγικούς, κοινωνικούς, επιστημονικούς φορείς ανά περιοχή, υπήρξαν στοχευόμενες παρεμβάσεις που αφορούν στην αναβάθμιση του αναπτυξιακού νόμου, στην απλοποίηση για την αδειοδότηση επιχειρήσεων καθώς και στη σύνταξη του εθνικού κτηματολογίου, στην κατάρτιση εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής και στη δημιουργία της αναπτυξιακής τράπεζας.
Ανάλογες δράσεις έγιναν στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα και στο τουρισμό. Πέρα από τον εξορθολογισμό στις επιδοτήσεις, στις αποζημιώσεις και τα προγράμματα ενίσχυσης των αγροτών, δόθηκε έμφαση στο νομικό πλαίσιο για τους συνεταιρισμούς, τις ομάδες παραγωγών και στη ψηφιακή γεωργία. Στον τουρισμό τα διεθνή βραβεία αποτελούν την μέγιστη αναγνώριση στο έργο της κυβέρνησης στο τομέα αυτό, τον οποίο για πρώτη φορά ήρθε να ορίσει νομοθετώντας για το θεματικό τουρισμό. Με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται νέες προοπτικές για ποιοτικότερο τουρισμό, αξιοποιώντας την ελληνική παραγωγή και σεβόμενοι το περιβάλλον.
Οι πολιτικές αυτές θεωρήθηκαν εθνικό καθήκον προκειμένου να μπορέσει να αναπτυχθεί η οικονομία και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Δεν αποτελεί δικαίωση μόνο της ιδεολογίας του χώρου, αποτελεί δικαίωση του αγώνα των πολιτών, καθήκον μιας προοδευτικής κυβέρνησης η πάταξη της ανεργίας. Από το 2015 έως το 2018 δημιουργήθηκαν 380.000 νέες θέσεις εργασίας. Σε αυτή τη προσπάθεια εντάσσεται και η στρατηγική επιλογή να επιχορηγηθεί το έργο των νέων επιστημόνων-ερευνητών, οι οποίοι καλούνται να επιστρέψουν και να δράσουν στην Ελλάδα.
