Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 18/3 στην αίθουσα της Ομοσπονδίας Παριανών Συλλόγων στην Αθήνα, η ενημέρωση που προγραμμάτισε η επιτροπή αγώνα της τοπικής αυτοδιοίκησης, των φορέων και πολιτών της Πάρου ενάντια στην εγκατάσταση των φαραωνικών αιολικών πάρκων στο νησί. Να σημειωθεί ότι η εγκατάσταση αυτή δεν αφορά μόνο την Πάρο, αλλά και άλλα τρία νησιά των Κυκλάδων, την Άνδρο, την Τήνο και τη Νάξο.
Πρόκειται για μια υπόθεση, της οποίας το ιστορικό παρέθεσε εν συντομία ο δήμαρχος Πάρου Μάρκος Κωβαίος. Ιστορικό που ξεκινά γύρω στο 2008 με την έγκριση αδειοδότησης από τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), ενώ το καθοριστικό πλήγμα δόθηκε με την έγκριση των Περιβαλλοντικών Όρων το Δεκέμβριο του 2013, επί υπουργού Γ. Μανιάτη της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου.
Στην εγκατάσταση των φαραωνικών αιολικών πάρκων στις Κυκλάδες αντιτάχθηκαν εξ αρχής τόσο οι δήμοι των τεσσάρων νησιών, όσο και το νομαρχιακό συμβούλιο των Κυκλάδων, όσο και μετέπειτα οι δύο περιφερειακές αρχές των Γ. Μαχαιρίδη και σήμερα του Γ. Χατζημάρκου.
Ο υπογράφων τότε νομαρχιακός και στη συνέχεια περιφερειακός σύμβουλος αντιτάχθηκε ευθέως στο σχέδιο αυτό, ενώ μετέπειτα ως βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε Επίκαιρη Ερώτηση προς τον υπουργό της τότε κυβέρνησης Γ. Μανιάτη, όπως σωστά μας υπενθύμισε ο Έπαρχος Πάρου και παλαιός συνάδελφος στην αυτοδιοίκηση Κ. Μπιζάς. Δυστυχώς η απάντηση του Γ. Μανιάτη το μόνο επιχείρημα που ανέδειξε ήταν η υποχρέωση της χώρας να πιάσει τους στόχους των ΑΠΕ στα πλαίσια της Ευρώπης μέχρι το 2020 και δεν έδωσε καμμιά σημασία στη νησιωτική ιδιαιτερότητα και στην καταστροφή της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς που θα επιφέρουν ανεμογεννήτριες ύψους 100 μέτρων, ογκώδεις βάσεις μπετόν, διανοίξεις δρόμων που θα τραυματίσουν ακόμα περισσότερο τα βουνά των νησιών μας κ.ο.κ. Εν τέλει οι εγκαταστάσεις αυτές θα επιφέρουν και μεγάλη οικονομική ζημιά, αφού λόγω της περιβαλλοντικής και αισθητικής αλλοίωσης, θα πλήξουν τον τουρισμό για τον οποίο τα στοιχεία του νησιωτικού οικοσυστήματος αποτελούν το συγκριτικό τους πλεονέκτημα.
Είναι προφανές ότι η απόκρουση της τελικής εγκατάστασης των γιγαντιαίων αιολικών πάρκων έχει να κάνει τόσο με την αποφασιστικότητα και την ενότητα όλων των τοπικών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, που μέχρι τώρα φαίνεται να υπάρχει, όσο βέβαια και από την οριστική στάση της κυβέρνησης. Βεβαίως δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι η προσφυγή στο ΣτΕ στο οποίο έχουν προσφύγει τόσο η τοπική αυτοδιοίκηση όσο και οι επιτροπές κατοίκων, που τελικά μετά από δύο αναβολές εκδικάζεται στα τέλη Μαΐου, θα παίξει καθοριστικό ρόλο, αφού η διοίκηση οφείλει να εναρμονίσει τις αποφάσεις της με τη δικαιοσύνη.
Θα πρέπει βεβαίως να σημειώσουμε ότι η κυβέρνηση στα δύο χρόνια που βρίσκεται στο τιμόνι της χώρας, ουσιαστικά έχει παγώσει το θέμα, αφού δεν έχει πάρει καμία απολύτως πρωτοβουλία, ούτε έχει υπογράψει έστω μία διοικητική πράξη που να συναινούν στην προώθηση του.
Γι’ αυτό αποτελεί τουλάχιστον παραδοξότητα και πολιτικό θράσος, ο παριστάμενος βουλευτής της ΝΔ Γ. Βρούτσης να ζητά μετ επιτάσεως από την κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα σε νομοθετική ρύθμιση ακύρωσης της έγκρισης της εγκατάστασης των αιολικών πάρκων, όταν επί κυβέρνησης στην οποία ήταν εξέχων μέλος αποφασίστηκαν και νομοθετήθηκαν όλες οι αποφάσεις που μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση.
Καθοριστική λοιπόν η αφύπνιση και η καθολική κινητοποίηση των πολιτών της Πάρου, αλλά μάλλον καθοριστικότερη η επικείμενη συνάντηση με τον υπουργό Ενέργειας Γ. Σταθάκη με φόντο την επικείμενη εκδίκαση στο ΣτΕ.
