Της Μυρτώς Μωρίκη*
Από την Κυριακάτικη Kontranews
Έχω πολλές αναμνήσεις από τη ζωή μου. Καλές και άσχημες. Υπάρχει όμως, ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που αισθάνομαι σαν να το έζησα από απόσταση. Σαν να παρακολούθησα μια ταινία και, ενώ δεν θυμάμαι καλά όλα τα γεγονότα, έχουν μείνει χαραγμένα στην ψυχή μου τα συναισθήματα που αυτά γέννησαν. Κατά την περίοδο 2009 – 2014 οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας υπήρξαν ραγδαίες και οι ζωές πολλών ανθρώπων άλλαζαν ακόμη και μέσα σε μία ημέρα. Πάντα προς το χειρότερο. Θυμάμαι εικόνες ανθρώπων στα δελτία των ειδήσεων να δέχονται να τους πετάνε τρόφιμα από φορτηγά -σαν να ήταν σε εμπόλεμη ζώνη και λάμβαναν ανθρωπιστική βοήθεια- καθώς δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν ούτε τα στοιχειώδη αγαθά. Αλλά αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι το συναίσθημα της απογοήτευσης και του φόβου που με κατέκλυζε. Η παντελής έλλειψη οποιασδήποτε προοπτικής για το μέλλον με μούδιαζε. Με αδρανοποιούσε ως άνθρωπο.
Μαζί με ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας ξύπνησα κι εγώ από αυτό το “μούδιασμα” στις αρχές του 2015 ελπίζοντας -μετά από πολλά χρόνια- σε ένα καλύτερο μέλλον. Η ευκαιρία ήρθε πολύ συντομότερα απ’ όσο μπορούσα να φανταστώ. Εργαζόμενη ως Επιστημονική συνεργάτιδα στη Βουλή των Ελλήνων έζησα από κοντά όλα όσα συνέβησαν σε πολιτικό επίπεδο στη χώρα μας τα τελευταία 4,5 χρόνια. Τα δύσκολα, τα πολύ δύσκολα, αλλά και τα ωραία που ήρθαν αρκετά αργότερα. Δεν θέλω να κουράσω περιγράφοντας το δύσκολο καλοκαίρι του 2015 και την ανθρώπινη πλευρά όλων όσων βρέθηκαν στη δύσκολη θέση να ψηφίσουν το 3ο μνημόνιο. Θέλω μόνο να υπενθυμίσω ότι οι συμβιβασμοί είναι μέρος όχι μόνο της ζωής αλλά και της πολιτικής. Της τέχνης του εφικτού, όπως έχει χαρακτηριστεί η τελευταία. Και δεν εξαρτάται μόνο από τη διαπραγματευτική ικανότητα της εκάστοτε κυβέρνησης αλλά και από τις συνθήκες, οικονομικές, πολιτικές, ακόμη και γεωπολιτικές, που επικρατούν τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ευθύνη της κυβέρνησης είναι να αξιοποιεί οποιαδήποτε ευκαιρία παρουσιαστεί -όπως στην περίπτωση της Συμφωνίας των Πρεσπών- και να φροντίζει να δημιουργεί νέες. Συνεπώς, οι συμμαχίες παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο, καθώς και η αξιοπιστία, η οποία δεν είναι ποτέ δεδομένη. Τομείς στους οποίους η κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. επέμεινε και κατάφερε πολλά κάτω από δύσκολες πολιτικά και οικονομικά συνθήκες.
Σήμερα δεν μιλάμε για “θαύματα”. Θα ήταν τουλάχιστον προκλητικό για όσους πολίτες αντιμετωπίζουν ακόμη δυσκολίες. Μπορούμε, όμως, να μιλάμε για σημαντικότατες αλλαγές σε τομείς όπως η υγεία, η παιδεία, η εργασία και το κοινωνικό κράτος, που ακόμη και οι πιο επιφυλακτικοί πολίτες οφείλουν να πιστώσουν σε αυτή την κυβέρνηση. Σαφώς σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες αυτά θεωρούνται δεδομένα, αλλά η εμπειρία της κρίσης μας έδειξε πως εδώ δεν ήταν έτσι. Επίσης, στους τομείς της οικονομίας και της ανάπτυξης, σε πείσμα όσων ακούγονται καθημερινά από τα ΜΜΕ και την αντιπολίτευση, οι δείκτες μαρτυρούν μια πολύ διαφορετική εικόνα. Γεγονός που παραδέχονται και οι πιστωτές μας με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τις τελευταίες οικονομικές εκθέσεις, οι οποίες είναι σε αντίθεση με τις προφορικές επιφυλάξεις ορισμένων αξιωματούχων. Έχοντας, λοιπόν, ενισχύσει τους βασικούς αυτούς τομείς και πετυχαίνοντας σταθερά ανάπτυξη για ένατο συνεχόμενο τρίμηνο ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία διεκδικεί αυτή τη φορά την εμπιστοσύνη των πολιτών για να εφαρμόσει όλα όσα έχει ήδη εξαγγείλει ο Πρωθυπουργός για την επόμενη τετραετία με στόχο πλέον η θετική εικόνα των οικονομικών δεικτών να μετατραπεί σε ευημερία των ανθρώπων. Οι προϋποθέσεις έχουν διαμορφωθεί και μένει η εφαρμογή ενός ανθρωποκεντρικού προγράμματος, το οποίο καλούμαστε να επικυρώσουμε στις εκλογές του Ιουλίου όσοι πολίτες πιστεύουμε ότι το μέλλον μας οφείλει να είναι καλύτερο από το παρελθόν και ότι από αυτό κανείς δεν πρέπει να μείνει εκτός.
*Διεθνολόγος, υποψήφια βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Φθιώτιδας
