Aigaio365 > MAIN SLIDER > «Ενθύμια Μακρονήσου»: Παρουσίαση βιβλίου του Θανάση Κάππου

«Ενθύμια Μακρονήσου»: Παρουσίαση βιβλίου του Θανάση Κάππου

Το συγκλονιστικό βιβλίο του Θανάση Κάππου «Ενθύμια Μακρονήσου» (εκδόσεις Αλήθεια) παρουσιάστηκε στην Μακρόνησο την Κυριακή 16/9.

Πρόκειται για ένα βιβλίο που παρατίθενται τρομερές ιστορίες κτηνωδιών από την πλευρά των δεσμοφυλάκων-βασανιστών αλλά και αντίστασης και ηρωισμού από την πλευρά των αγωνιστών της Αριστεράς. Για το βιβλίο μίλησαν ο Μακρονησιώτης Aλέκος Μιχαλόπουλος, ο Μανώλης Σπανάκης δημοσιογράφος, ο Διονύσης Τεμπονέρας, υποψήφιος διδάκτωρ Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Πέτρος Κουλουφάκος, ανήλικος κρατούμενος στον Άι-Στράτη, και η Φωτεινή Βάκη, κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, καθηγήτρια Ιστορίας της Φιλοσοφίας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, ενώ συντόνισε ο δημοσιογράφος Νίκος Μερτζάνης. Ακολούθησε μουσική εκδήλωση.

Η Μακρόνησος υπήρξε το πρώτο στρατόπεδο ομαδικού βασανισμού, ψυχολογικού και σωματικού, στη Δυτική Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Επομένως, ως ιστορικό μνημείο είναι από τα σημαντικότερα της νεοελληνικής ιστορίας (και όχι μόνο). Δυστυχώς, όμως, η κατάσταση του μνημείου σήμερα δεν είναι η καλύτερη. Το Μάιο του 1989 ολόκληρη η Μακρόνησος κηρύχτηκε «ιστορικός τόπος» με απόφαση της Μελίνας Μεκούρη που ανάφερε ότι το νησί «αποτελεί χώρο μνήμης γι’ αυτούς που έζησαν όλη τη φρικαλεότητα της περιόδου 1946-1953 αλλά και για όλους τους Έλληνες, κυρίως τις νέες γενιές, γιατί είναι σύμβολο καταδίκης του Εμφυλίου Πολέμου και όλων των βασανιστηρίων, βωμός ελευθερίας της σκέψης και των ιδεών».

Το 1995 εκδόθηκε επιπλέον προεδρικό διάταγμα που χωρίζει το νησί σε τρεις ζώνες και θέτει αυστηρούς όρους για τις χρήσεις που επιτρέπονται στο χώρο.

Αποτέλεσμα; Δεκαεπτά αυθαίρετα κτίσματα, στάνες αλλά και σπίτια, καταγράφηκαν σε επτά παραθαλάσσια σημεία του νησιού, ενώ περισσότερα υπάρχουν στο εσωτερικό του. Ως το 2011 λειτουργούσε και ιχθυοτροφείο, παρότι απαγορεύεται ρητά. Κενό γράμμα και η διάταξη που ορίζει ότι «απαγορεύονται χρήσεις ή επεμβάσεις που μπορούν να αλλοιώσουν το χαρακτήρα του ιστορικού τόπου ή να επιφέρουν βλάβη στα διατηρητέα μνημεία και τους αρχαιολογικούς χώρους».

Παρακάτω παραθέτουμε μια συγκλονιστική μαρτυρία που υπάρχει στο βιβλίο:

Μιλώντας για πραγματικούς ήρωες

Ο διοικητής Τζανετάτος ήθελε πάση θυσία να καταργήσει το «σύρμα». Όμως αυτοί που ζούσαν εκεί, παρ’ όλα τα βασανιστήρια που τους έκαναν, με την πέτρα, με τη νηστεία, με τους ξυλοδαρμούς, δε λύγιζαν.
Κάθε πρωί, προέτρεπε τα πρωτοπαλίκαρα -Μπουτσικάρη κ.α.- να εντείνουν την προσπάθεια αλλά παράλληλα τους εφιστούσε την προσοχή: «Πρόσεχε, Μπουτσικάρη παιδί μου, μόνο τις υπογραφές τους θέλω, μην έχουμε τίποτα νεκρούς» (σ.σ. και καταπέσει ο μύθος του …«άγιου»!).

Την «εργολαβία» είχαν αναλάβει ο Καραφώτης, ο Μπουτσικάρης και ο Ρουμελιώτης με τους «βοηθούς» τους και μέρα-νύχτα δεν άφηναν τους αγωνιστές σε ησυχία. Μετά από κάθε δοκιμασία ο μπόγιας με θράσος εκλιπαρούσε: «Μια δυσανάγνωστη θέλω»(σ.σ. υπογραφή!). Άλλες φορές, όταν έλειπαν οι κρατούμενοι στην αγγαρεία, πήγαιναν οι δήμιοι στις σκηνές τους και κατάβρεχαν τις κουβέρτες, έτσι που σαν γυρίσουν ξεθεωμένοι να μην έχουν που να γείρουν.

Μια μέρα ό Ρουμελιώτης τους έβαλε να τρέξουν με τα γόνατα σ’ ένα πλάτωμα στρωμένο με ψιλό χαλίκι. Τους είπε «όποιος φτάσει πρώτος θα έχει δέκα μέρες ξάπλα, ο δεύτερος…». Έδωσε το σύνθημα να ξεκινήσουν, ελπίζοντας να τους δει να σπρώχνονται για την πρωτιά. Μα οι δεκατέσσερις προχωρούσαν γονατιστοί ο ένας δίπλα στον άλλον, με τα γόνατα τους να ξεσκίζονται πάνω στα χαλίκια. Όλοι μαζί, ένα μέτωπο, έφτασαν στο τέλος της επώδυνης διαδρομής, μπροστά στα έκπληκτα μάτια του δήμιου. Και ήταν πάντα μεταξύ τους πραγματικοί σύντροφοι καλότροποι και ευδιάθετοι!! Αυτά τα παλικάρια ήταν από τους αλύγιστους του ΒΕΤΟ: Θανάσης Τσουπαρόπουλος δημοσιογράφος, Χρήστος Ιακωβίδης ράφτης, Άδωνις Τριανταφύλλης γιατρός, Γιώργος Βαγιάκης γεωργός, Ηρώδης Κακογιάννης γεωπόνος, Νίκος Αμαξόπουλος χρυσοχόος, Κυριάκος Σιμόπουλος δημοσιογράφος, Μιχάλης Ζήσιμος γεωπόνος, Χρήστος Μυλωνόπουλος εργάτης, Παναγιώτης Ελλής αρχιτέκτονας, Ιπποκράτης Ζαϊμης φοιτητής ΑΣΟΕΕ, Βαγγέλης Καλαϊτζής, Γιώργος Ζώγας, και Δημήτρης Παπαλής.

(Φ. Γελαδόπουλος, «Μακρονήσι» σ121)


Left.gr



Σχετικά άρθρα


WP-Backgrounds Lite by InoPlugs Web Design and Juwelier Schönmann 1010 Wien